زمانی که یک خانم ۱۲ ماه متوالی پریود نشود و دیگر نتواند به صورت طبیعی باردار شود، یائسگی اتفاق می افتد. معمولا بین سنین ۴۵ و۵۵ است اما ممکن است قبل یا بعد از این طیف سنی اتفاق بیفتد. یائسگی علائم ناخوشایندی مانند گرگرفتگی و اضافه وزن را به دنبال دارد. اکثر بانوان برای یائسگی احتیاج به درمان ندارند.
پیش یائسگی یک مرحله انتقالی از دوران باروری به دوران یائسگی است که در آن تخمدانها هورمون استروژن کمتری تولید می کنند. به دلیل کاهش این هورمون، دوره های قاعدگی و تخمک گذاری زنان تغییرات زیادی می کند.
این تغییرات با علائم روحی و جسمی همراه است که نوع و شدت آنها بین زنان مختلف بسیار متفاوت است. ما در این مقاله به شما خواهیم گفت مرحله پیش یائسگی چه مرحله ای از زندگی یک زن است و این دوره با چه علائمی شروع می شود. برای دسترسی سریع به تیترها می توانید از فهرست زیر استفاده کنید.
اختلال در چرخه قاعدگی از اولین نشانه های پیش یائسگی در زنان است که هر خانمی آن را به شکل خاصی تجربه می کند. این اختلالات ممکن است به یکی از شکلهای زیر تجربه شود:
علائم مراحل مختلف یائسگی یکسان است و فقط شدت آنها در هر مرحله کمتر یا بیشتر میشود. نشانه های یائسگی در زنان را میتوان به سه دسته تقسیم کرد. نشانههایی که سیستم تولید مثل را تحت تأثیر قرار میدهند، علائمی که روی جسم تأثیر دارند و علائم روانی که بخاطر تغییرات هورمونی در بدن ایجاد میشوند. در ادامه هرکدام از این نشانهها را توضیح میدهیم.
همانطور که از اسم این علامت پیداست، یکی از نشانههایی که با تفسیر آن میتوان به یائسگی زنان مربوط میشود، ایجاد خلل در اندامهای جنسی زنان است که عبارتند از:
خانمهایی که در سن کمتر از ۴۵ سال یائسه میشوند، به یائسگی زودرس مبتلا هستند. این مشکل زمانی ایجاد میشود که تخمدانها زودتر از موعد تولید استروژن را متوقف کنند. یائسگی زودرس، علتهای مختلفی دارد؛ ژنتیک، بیماریهای خود ایمنی و بعضی از عفونتها، میتوانند عامل ورود زودهنگام به دوره منوپوز باشند.
در صورتی که بانوان بتوانند با نشانه های یائسگی کنار بیایند، نیازی به درمان نخواهند داشت. اما افرادی که بخاطر این نشانهها اذیت میشوند و زندگی روزمرهشان تحت تأثیر قرار میگیرد، باید به سراغ متدهای درمانی بروند. مهمترین روش تسکین نشانه های یائسگی زنان، استفاده از داروهای هورمونی است. در ادامه به متدهای مختلف درمان هورمونی اشاره میکنیم: