تست پاپ اسمیر در بارداری

از این تست برای تشخیص بیماری هایی مانند زگیل تناسلی ، ایدز و سرطان دهانه رحم می توان استفاده کرد . در قالب نقاط جهان ، از این تست برای غربالگری سرطان در بانوان بالای ۲۱ سال استفاده می شود .

با این حال، افرادی که سابقه شیمی درمانی یا پیوند عضو داشته اند ، و افرادی که HIV آنها مثبت است ، باید در اولین فرصت این تست را انجام دهند . متخصصین توصیه می کنند که بانوان بالای ۳۰ سال در صورتی که سه تست آنها عادی باشد ، در دوره های پنج ساله نسبت به بررسی احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم اقدام کنند.

بسیاری از پزشکان تست پاپ اسمیر را در مراحل اولیه بارداری به عنوان بخشی از مراقبت‌های معمول دوران بارداری توصیه می‌کنند. این کار فقط چند دقیقه زمان می‌برد. نتیجه آزمایش برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا حضور سلول‌های غیرطبیعی که منجر به سرطان دهانه رحم می‌شوند مورد بررسی قرار بگیرند.

معمولا سوال بسیاری از افزاد این است که آیا در طی بارداری نیز به تست پاپ اسمیر نیاز است؟ آیا انجام این آزمایش در فرد باردار مشکلی ایجاد نمی‌کند؟

در پاسخ باید گفت که انجام آزمایش پاپ اسمیر برای افراد باردار خطری ندارد. در حقیقت، برخی تحقیقات نشان داده است که هیچ ارتباطی بین آزمایش HPV مثبت با پاپ اسمیر و عوارض زنان و زایمان وجود ندارد.

از این رو توصیه می شود در دوران بارداری نیز آزمایش پاپ اسمیر انجام دهید. این کار معمولاً در اوایل بارداری انجام می‌شود تا در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری، بهترین روش درمانی تعیین شود.

اگر قصد انجام آزمایش پاپ دارید و باردار هستید ، می‌توانید در هفته یک تا ۲۴ بارداری این آزمایش را انجام دهید . اما بعد از ماه ششم و تا ۱۲ هفته پس از تولد، نباید آزمایش پاپ اسمیر انجام دهید . در طول سه ماه آخر بارداری، آزمایش پاپ شما ممکن است ناخوشایند باشد. پس از تولد ، به دلیل سلول‌های کم یا التهابی که پس از تولد به وجود می‌آیند، ممکن است نتایج غیر قابل اعتمادی دریافت کنید .

اگر تست پاپ اسمیر مشخص کند که سلول‌های غیرطبیعی در دهانه رحم وجود دارد، پزشک آزمایش دیگری که کولپوسکوپی نام دارد را تجویز می‌کند که امکان مشاهده رحم را از نمای نزدیک‌تر و با جزئیات بیشتر را فراهم می‌کند . بهتر است تست پاپ اسمیر را حتی زمانی که باردار نیستید نیز انجام دهید.

ممکن است پزشک اولین تست پاپ اسمیر را در سن ۲۱ سالگی تجویز کند -یا ۳ سال بعد از اولین رابطه جنسی- و بعد از آن تا ۲۹ سالگی هر سه سال یکبار این تست تکرار شود.

به گفته‌ی این پژوهشگران یکی از مهم‌ترین مزایای این روش نسبت به دیگر روش‌های در دسترس، اثرات تهاجمی کمتر در این روش برای جنین می‌باشد. در روش‌های تهاجمی نمونه‌برداری به صورت مستقیم از جفت و یا مایع آمنیون اطراف جنین انجام می‌­گیرد که می­‌تواند به بافت‌ها و یا اندام‌های جنین که در این ناحیه قرار دارند آسیب وارد نماید و نهایتاً منجر به نقص مادرزادی و یا مرگ جنین گردد. از دیگر مزایای این روش عدم ناسازگاری با شاخص توده‌ی بدنی در زنان نسبت به دیگر روش‌های غربالگری است. نتایج قابل قبول از انجام این روش منجر به استقبال فراوان از سوی زنان باردار برای انجام غربالگری‌های تشخیصی در دوران بارداری شده است.

به گفته‌ی محققان اینکه شما بتوانید در هفته‌ی پنجم بارداری ژنوم جنین را بررسی نمایید یک شاهکار بزرگ صورت گرفته است.